یکی از اندامهای بدن که مدام در برابر انواع خطرات و بیماریها قرار دارد؛ پوست است. پوست ما همواره تحت تاثیر عوامل محیطی مثل گرما، سرما و تماس با مواد گوناگون قرار دارد؛ همین موضوع احتمال بیمار شدن این عضو حیاتی را بیشتر میکند. اما متاسفانه بسیاری از افراد از پوست خود به درستی مراقبت نکرده و آن را در برابر چنین عواملی آسیبپذیرتر میکنند. این عوامل حتی ممکن است به ظهور بیماریها و آسیبهای پوستی جدی منجر شوند که نتیجه مستقیم خشکی پوست هستند؛ به همین دلیل باید سعی کنیم که پوست را دائما تمیز نگه داریم. یکی از بیماریهای شایع پوستی پسوریازیس و اگزما است. تفاوت پسوریازیس و اگزما در ادامه بیان میگردد.
تفاوت پسوریازیس و اگزما
بسیاری از مردم تفاوت های اساسی بین اگزما و پسوریازیس را نمیدانند و معمولا این دو بیماری را با یکدیگر اشتباه میگیرند. هر یک از شما ممکن است خارش پوستی که با بر آمدگی های قرمز بر روی پوست همراه است را تجربه کرده باشید. شرایط مختلف و زیادی ممکن است موجب خارش پوست شوند. بیماری پسوریازیس و اگزما از جمله شرایط پوستی شایعی هستند که علائم شبیه به یکدیگر از جمله خارش پوستی شدید دارند و متخصص پوست می تواند این دو بیماری پوستی را از یکدیگر متمایز سازد.
همانطور كه گفته شد پسوريازيس يك اختلال خود ايمني است كه سبب مي شود سلول ها عملكردي غير طبيعي داشته باشند. اين عارضه بيشتر در بزرگسالان ديده مي شود. اگزما يك التهاب پوستي است كه بيشتر در نوزادان و كودكان ديده مي شود و عوامل محيطي در شدت آن اثر گذار هستند.
علائم اگزما و پسوريازيس در پوست سر تقريبا مشابه هستند و تشخيص آن معمولا به سختي امكان پذير است. ولي اغلب پزشكان با تجربه با مطالعه سابقه بيمار و مدت زمان التهاب قادر هستند بيماري را تشخيص دهند. اگزما معمولا التهابات دوره اي است؛ در حاليكه پسوريازيس معمولا همراه هميشگي بيمار است.
يكي ديگر از تفاوت هاي اين دو بيماري، عوامل تحريك كننده آن است؛ مواد شوينده و بهداشتي، گرد و غبار و حيوانات خانگي، پشم و انواع ويروس ها از جمله موارد تشديد كننده اگزما هستند. استرس، داروهاي هاي مسدودكننده بتا، الكل، آفتاب سوختگي، شكر و گوشت قرمز نيز پسوريازيس را تشديد مي كنند.
پسوریازیس
ریشهٔ لغت پسوریازیس از یک کلمهٔ یونانی به معنای خارش است. پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن پوستی است که دو تا سه درصد افراد سفید پوست را تحت تاثیر قرار می دهد. نتایج مطالعات نشان می دهد این بیماری خود ایمنی از نظر ژنتیکی با چاقی، دیابت و دیگر حالت های سندرم متابولیک مرتبط است. پسوریازیس، نوعی بیماری خود ایمنی مزمن است که سبب تولید بیش از حد سلولهای پوست میشود. سلولهای مرده به صورت پوستههای سفید و خاکستری رنگ تجمع پیدا میکنند. پوست ملتهب و قرمز شده، منجر به ایجاد خارش جدی میشود.
عوامل ایجاد بیماری پسوریازیس
ژنتیک: معمولا نیمی از بیمارانی که به این مرض پوستی مبتلا میشوند؛ سابقه خانوادگی داشتهاند. در این دسته از افراد پسوریازیس ممکن است از سنین پایین ایجاد شود.
استرس: استرس یکی از عواملی است که میتواند شدت پسوریازیس را افزایش دهد؛ به همین دلیل به این دست از بیماران توصیه میشود که تا حد امکان آرامش روانی خود را حفظ کنند.
هورمونها: هرچند هنوز مشخص نیست که هورمونها چه تاثیری بر روی بیماری پسوریازیس دارند؛ اما معمولا این بیماری از سنین بلوغ خود را نمایش میدهد. به علاوه بارداری هم ممکن است شدت آن را افزایش دهد؛ به همین دلیل پزشکان معتقد هستند که هورمونها بر روی صدفک تاثیرگذار هستند.
جراحتهای عفونی، داروها، چاقی و مصرف دخانیات و الکل نیز از دیگر عوامل ایجاد این بیماری میباشند.
علائم پسوریازیس
شامل ایجاد تکه های ضخیم قرمز رنگ پوستی و فلس های نقره ای رنگ است که بسیار دردناک بوده و سبب خارش می شود. این عارضه معمولا زانو، آرنج، پوست سر، کف دست و پا و کمر را تحت تاثیر قرار می دهد؛ همچنین در اطراف ناخن، ناخن پا و داخل دهان نیز دیده شده است.
راه های درمان پسوریازیس
هدف اصلی از درمان پسوریازیس، کاهش رشد سلولی این بیماری است. پزشکان همگی متفقالقول هستند که این بیماری هرگز به طور کامل مداوا نمیشود؛ ولی میتوان عوارض آن را کم کرد و آن را تحت کنترل درآورد.
تمیز و مرطوب نگه داشتن پوست و عدم استفاده از صابونهای قوی و حمام با آب داغ، میتواند ناراحتیهای مربوط به پسوریازیس را تسکین داده و هرگونه خارش ناشی از آن را کاهش دهد.
استفاده از مرطوبکنندهها و لوسیونهای ضد حساسیت برای افراد مبتلا به پسوریازیس بعد از هر استحمام لازم است. برای اینکه خود را از انواع حساسیتها دور کنید؛ از هیچگونه لوازم عطری آرایشی بهداشتی استفاده نکنید.
اگر اضافهوزن دارید؛ در اسرع وقت به کاهش وزن روی بیاورید. کاهش وزن باعث کم شدن چربی و تعرق در بدن میشود؛ همین عوامل تا حد زیادی به بهبود پسوریازیس کمک میکنند.
استفاده از مکملها
انواع ویتامینهای خوراکی مثل امگا ۳ و ویتامین دی میتوانند در بهبود این بیماری کمک کنند. شیر، سویا و آلوئه ورا را هم برای کاهش عوارض پسوریازیس توصیه کردهاند.
اگزما
بیماری اگزما پوستی یا درماتیت آتوپیک، نوعی عارضهی طولانی مدت است که بر پوست اثر میگذارد. این بیماری ممکن است به علت واکنش ازدیاد حساسیت ایجاد شود.
این حالت باعث میشود که پوست نسبت به محرکهای به خصوصی نظیر رنگها، پارچهی لباس، صابون، حیوانات و سایر محرکها، بیش از حد واکنش نشان دهد. اگزما در میان نوزادان بسیار شایع است. در بسیاری از اشخاص، این بیماری پوستی در سنین خردسالی یا ابتدای بلوغ برطرف میشود.
علائم اگزما
اگزما با علائمی چون پوست خشک، قرمز و خارش دار که در اثر التهاب ایجاد شده اند، ظاهر می شود. ممکن است پوست به صورت قرمز، ملتهب، پوسته پوسته شده، ترک خورده، تاول زده یا پر از چرک به نظر برسد. در این بیماری معمولا پوست با پوستههای مرده پوشیده نمیشود.
خشکی و حساسیت پوست
التهاب و قرمزی پوست
خارش شدید
ایجاد تاول و تراوش آب از آنان
تورم
ایجاد لکه های تیره رنگ روی پوست
علائم اگزما در صورت مواجه شدن با موارد زیر شدیدتر می شوند
آلرژن ها از جمله گرده، موی حیوانات خانگی، تخم مرغ، آجیل و فرآورده های لبنی
مواد محرک پوست از جمله عطر، صابون های عطری، مواد شیمیایی، محصولات پوستی حاوی الکل
آب داغ
استرس
سرماخوردگی و آنفلوآنزا
شرایط آب و هوایی مانند گرما یا خشکی هوا
راه های درمان اگزما
هیچ گونه درمانی برای اگزما وجود ندارد و این بیماری میتواند به مدت طولانی ادامه پیدا کند. از آن جایی که آلرژی میتواند در ایجاد اگزما موثر باشد، اجتناب از مواد و ترکیباتی که میدانید نسبت به آنها حساسیت دارید، میتواند کمک کننده باشد.
تمیز و خشک نگه داشتن پوست و استفاده از مرطوب کننده میتواند به کاهش علائم اگزما کمک کند.
از مصرف صابون های قوی و محصولات رایحه دار و معطر خودداری کنید. از حمامهای طولانی مدت با آب داغ خودداری کنید.
از استعمال دخانیات اجتناب کنید.
از روشهایی که باعث کاهش استرس میشوند، استفاده کنید. این روشها شامل تکنیکهای آرام بخشی نظیر مدیتیشن، یوگا یا تای چی میشود.
کلام پایانی
تفاوت پسوریازیس و اگزما این است که اگزما التهابات دوره اي است؛ اما پسوريازيس معمولا همراه هميشگي بيمار است. معمولا برای درمان هر دو بیماری از داروهای حاوی هیدروکورتیزون استفاده می شود. روغن نارگیل، بلغور جوی دو سر و جوش شیرین نیز از جمله درمان های طبیعی هر دو عارضه هستند.